این زنجیر در صنایع کشتی سازی به عنوان لنگر کاربرد دارد و در سایزهای مختلف به صورت رشته های 27 متری موجود می باشد. زنجیر لنگر دارای استاندارد و شکل و باعادی متفاوت نسبت به زنجیر های فولادی بوده و بر روی عرشه کشتی ها و برای حفظ موقعیت مکانیکی کشتی ها مورد استفاده قرار می گیرد. از نظر ظاهری زنجیر لنگ دارای یک میله راد اضافی نسبت به زنجیر های معمولی در وسط هر دانه می باشد. بکارگیری این میله در وسط دانه های زنجیر لنگر با دو هدف انجام می شود. اولا از ورود هر شی و یا قطعه در داخل آب به داخل زنجیر جلوگیری می کند. ثانیا زنجیر بر اثر تلاطم آب جمع نمی شود. وجود این راد از کاهش طول اتصال زنجیر جلوگیری می کند. این امر سبب می شود که بر اثر جمع شدن و کشش یکباره زنجیر در اثر امواج دریا شوک شدیدی به زنجیر لنگر وارد نیاید.
در تولید زنجیر لنگر کشتی ها از آلیاژ های سخت فولادی استفاده می شود. این امر برای داشتن مقاومت کششی بالای زنجیر لنگر در اتصال کشتی ها با وزن بسیار بالا و تحت تنش ها و شوک های حاصل از حرکت کششی تحت تاثیر امواج اتفاق می افتد. با توجه به وجود املاح و نمک های بسیار در داخل آب دریا، این آب بسیار خورنده بوده و در صورت عدم استفاده از پوشش سطحی زنجیر لنگر را در کوتاهترین زمان ممکن از بین می برد. برای جلوگیری از تماس مستقیم آب شور دریا با سطح زنجیر لنگر یا به روش های رنگ هاری کوره ای و یا با بکار گیری فرایند آبکاری سطحی مانند آبکاری گالوانیزه گرم با فلز زینک سطح زنجیر لنگر را مقاوم سازی می کنند.
با توجه به کاربری زنجیر لنگر در اتصالات کشتی ها که وزن بسیار بالایی دارند بالاخص کشتی های باری که گاهی وزن آنها به هزاران و حتی ده ها هزار تن نیز می رسد تحت تنش های شدیدی قرار می گیرند. زنجیر لنگر در بیشترین حالت تنش زمانی تحت تاثیر قرار می گیرد که بر اثر امواج کشتی های باری دچار نوسان و حرکت حتی در حالت ایستاده و ثابت بصورت موجی شوند که در این حالت تنش از نوع ضربه را به پیکر زنجیر لنگر وارد می آورند. از این روست که تنها از گرید های بسیار بالای فولادی در تولید زنجیر لنگر استفاده می شود که مقاومت کششی مناسب را در برابر تنش های وارده داشته باشد.