طناب طبیعی
اگر به محیط زیست خود اهمیت می دهید، از آنجا که طناب های ساخته شده از مواد طبیعی با محیط زیست سازگار هستند، در حین تولید محصولات جانبی شیمیایی تولید نمی کنند و طبیعت قادر به تجزیه آنهاست، انتخاب بسیار مناسبی هستند. طناب طبیعی، برخلاف طناب های مصنوعی، در مواجهه با گرمای زیاد آسیبی نمی بیند و تنها در صورت قرار گرفتن در معرض مستقیم شعله های آتش می سوزد. اگر برای بسته بندی وسایل نیاز به طناب دارید، طناب طبیعی یک انتخاب ایده آل است زیرا بعد از گره خوردن، کمتر مستعد لیز خوردن است و بنابراین امنیت بیشتری را تضمین می کند.
البته طناب های طبیعی کاستی هایی نیز دارند. طناب طبیعی اگرچه محکم است اما استحکام آن به اندازه ی طناب های سنتزی نیست و به راحتی در تماس با آب، کپک ها و اشعه ماوراء بنفش آسیب می بیند. متأسفانه طناب طبیعی وقتی خیس می شود، جمع می شود و پس از خشک شدن، کار با آن بسیار دشوار است.
طناب سنتزی (مصنوعی)
طناب های مصنوعی معمولا از نایلون، پلی استر و پلی پروپیلن ساخته می شوند؛ البته مواد دیگری نیز هستند که می توان برای ساخت طناب از آنها استفاده کرد. دوام طناب های سنتزی (مصنوعی) بیشتر از طناب های طبیعی است و این یکی از دلایل محبوبیت آنهاست.
طول عمر طناب های سنتزی معمولا 30% بیشتر از طناب های طبیعی است. این نوع طناب ها در مقابل آب، کپک ها و اشعه ماوراء بنفش مقاوم ترند و به همین دلیل برای استفاده در محیط های باز انتخابی عالی هستند.
طناب های سنتزی نسبت به انواع طبیعی، با خیس شدن، بسیار کمتر جمع می شوند. این طناب ها توانایی جذب ضربه و کشش بیشتری دارند؛ بنابراین برای یدک کشیدن و بلند کردن بار مناسب ترند.
از سوی دیگر، طناب های سنتزی در برابر گرمای زیاد ذوب می شوند و جلوگیری از لغزیدن گره ها در این طناب ها مشکل است. یکی از مهم ترین نکات منفی در مورد طناب های سنتزی این است که در زمان تولید آنها، محصولات جانبی خطرناکی تولید می شود و محصول نهایی را نه طبیعت می تواند تجزیه کند و نه قابلیت نوسازی و استفاده مجدد دارد.
